Ξεκίνησα να διαβάζω Νέσμπο με επιφύλαξη, καθώς η αστυνομική λογοτεχνία συνήθως υποπίπτει σε συγκεκριμένα μοτίβα γραφής. Μετά τον Philip Kerr και την Τριλογία του Βερολίνου, όπως και το "Οχτώ" της Katherine Neville (αναφορικά πάντα με την ξένη λογοτεχνία), πίστευα ότι δύσκολα θα με κέρδιζε κάτι άλλο. Ο "Κοκκινολαίμης" του Νορβηγού συγγραφέα ήταν μια ευχάριστη έκπληξη και το λογοτεχνικό του ζενίθ - κατά τη γνώμη μου - ήρθε στο κεντημένο και λεπτοδουλεμένο του έργο "Νέμεσις". Ύστερα ήρθαν το "Αστέρι του Διαβόλου" και ο "Λυτρωτής". Στο τελευταίο ο συγγραφέας φαίνεται αρκετά "κουρασμένος" από τη συνεχή λογοτεχνική παραγωγή, αν και η αποδυνάμωσή του αυτή δεν του κοστίζει σε πωλήσεις.
Και ερχόμαστε στον Χιονάνθρωπο. Είχα αναφέρει και σε προηγούμενη κριτική μου ότι δεν επρόκειτο να χαριστώ στο Νέσμπο σε περίπτωση που ακολουθούσε τετριμμένες λύσεις. Δυστυχώς δεν άντεξε και έπεσε στον κοινό πειρασμό των περισσότερων σπλατερικών - κυρίως κινηματογραφικών - θρίλερ: Ο καταζητούμενος εγκληματίας και ένας από τους ήρωες του έργου συνδέονται με τη βοήθεια και δύναμη της θεάς τύχης με τη σύντροφο και τη συνεργάτη αντίστοιχα του Χάρι Χόλε. Γιατί πρέπει πάντα ο δολοφόνος να σχετίζεται και μάλιστα σε έντονο βαθμό με κάποιους από τους ήρωες και το βιβλίο να θυμίζει εν δυνάμει χολυγουντιανή ταινία, δεν μπορώ ή μάλλον δεν θέλω να το καταλάβω. Το βιβλίο μέχρι το μέσον του είναι εξαιρετικό. Έχει αφάνταστα γρήγορη πλοκή και καταφέρνει να δημιουργήσει το απαραίτητο κλίμα αγωνίας στον αναγνώστη, όπως και να τον κάνει να διερωτάται όχι μόνο για το ποιος είναι ο δράστης των δολοφονιών, αλλά κυρίως για τα κίνητρά του.
Ο Νέσμπο περιπλέκει τόσο πολύ το μύθο του έργου, ώστε στο τέλος αποτάσσεται στην ιατρική επιστήμη, για να του λύσει "συγγραφικά" τα χέρια, όπως αντίστοιχα έχει κάνει στο παρελθόν η ψυχολογία. Η λύση που δίνει έρχεται και απογοητεύει, φέρνοντάς μας στο στόμα το γνωστό: "Μα όλα σε μένα, Θεέ μου", δια των χειλιών κάποιας ηρωίδας το όνομα της οποίας δεν θα ήθελα να αποκαλύψω για όσους δεν έχετε διαβάσει το βιβλίο.
Το εν λόγω αστυνομικό μυθιστόρημα έχει γραφτεί, για να γίνει ταινία ή τέλος πάντων, αυτή την αίσθηση δίνει και αυτό είναι το πρώτο μεγάλο ατόπημα που βρίσκω στο μέχρι τώρα έργο του Νέσμπο. Να σημειώσω, βέβαια, στο σημείο αυτό ότι οι φανατικοί αναγνώστες του συγγραφέα δεν θα απογοητευθούν διόλου, αλλά να γνωρίζουν ότι δεν θα κερδίσουν και τίποτε το επιπρόσθετο από άποψη λογοτεχνικής γραφής και αφομoίωσης με αυτό το έργο. Ίσως θα έπρεπε να αφήσω τα τελευταία δύο έργα του συγγραφέα για λίγο αργότερα, γιατί θα ήταν κρίμα να τον κατατάξω στην ίδια κατηγορία με τον Dan Brown, ως ένα δηλαδή εξαιρετικό πλοκογράφο, αλλά όχι λογοτέχνη stricto sensu.
*Η σειρά βιβλίων με πρωταγωνιστή τον Χάρι Χόλε κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "Μεταίχμιο"
The Snowman - book trailer
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Δηλώστε το "παρών"...